فلک تاکی سر کین باعزیزان خدا داری جفا تاچند با آل رسول دوسرا داری
زبستان رسالت سروها کز داس کین کندی چه کج بازی که با آزادگان مصطفی داری
فلک گلزار احمد را زراه کین خزان کردی نه شرم از مصفی داری، نه از حیدر حیا داری
زداس کینه برکندی شجرهای ولایت را سر کین ازچه با آل علی مرتضی داری
فلک گلهای زهرا را زراه کینه در دوران بصد محنت ،بصد زاری بخواری مبتلا داری
محمد آنکه زالقاب شریفش یک بودباقر گه از هشام ،گه زعبدالملکبروی جفا داری
شه بحرالعلومی را که پشت دین قوی از اوست به پشت زین زهر آلوده بهرش از چه جا داری
گهی زید ستمگر می کند دعوی ارث ازاو گهی خونین دلش ازکینه ی خصم دغا داری
زجور زیددون،وازکینه وبیداد ابراهیم بهار عمرشه را درکمین باد فنا داری
ززهرزین دوپایش گشت آزرده، زپا افتاد زبسترخفتنش نالان جمیع ماسوا داری
سه روزش جابه بستردادی وبگذشت ازدنیا ازین ماتم بگردن صادقش شال عزا داری
بکش آه از جگر (آذر)زجور چرخ بداختر بگوتاچند ای چرخ فلک جور وجفا داری*
*-جاج غلامرضاآذرحقیقی -مداح اهل بیت-مشهد -به نقل ازدیوان آذرجلد اول-صص92-93
چاپ سوم-سال 1348 شمسی-اداره ی فرهنگ وهنر خراسان بزرگ
.jpg)
-5.jpg%0a%0a%0a1%d8%ad%d8%b3%d9%8a%d9%86+%d8%ac%d8%a7%d9%86-2+(2).jpg%0a%0a%0a%d8%b4%d9%87%d8%a7%d9%89%d8%aa+%d8%a7/){kind=link}