گفت : عباس نکونام علمدار منم آنکه جان در ره دین می کند ایثار منم
شمع دین زاده ی زهراست منم پروانه گرد این نقطه ی توحید چو پر گار منم
شهر علم است پیمبر ، در آن شهر علی است باب حاجات وامین شه ابرار منم
پدرم ساقی کوثر بود وحجت حق ساقی تشنه لبان در صف پیکار منم
مصطفی گفت : حسین از من ومن از اویم چون پیمبربود او حیدر کرار منم
بهر احقاق حق وکوری چشم دشمن بر در آل علی میثم تمار منم
تا رود پرچم سلطان شهیدان بفراز آنکه جانباز تر است در ره این کار منم
چون برم آب روان بهرعزیزان حسین هدف تیر بلا دربر کفار منم
دستم افتاده زتن در ره جانان اما آبرو آنکه کند کسب در این بار منم
همه جا لشکر اعداست پی قتل حسین پیش مرگ پسر احمد مختار منم
از پی یاری قرآن بجهاد اکبر همه جا بهر حسین یاور وغمخوار منم
(کربلایی)چه غم از مشکل پیچیده خورد باب حاجات همه مومن ودیندار منم*
*-ص199 کتاب ارمغان کربلا اثرطبع ناد علی کربلایی-انتشارات خزر -تهران